Time flies..

Na bijgekomen te zijn van alle avonturen van het vorige weekend zaten we na een kort weekje weer in het vliegtuig naar Ho Chi Minh en de Mekong Delta. Dinsdag Peace Village waar het elke week weer een stukje leuker is! Woensdag en donderdag ochtend Hoang Sa School voor Engelse les.
Donderdag middag vertrokken naar Ho Chi Minh, een gigantisch drukke stad met allerlei verschillende districten met allemaal hen eigen kenmerken. Onmogelijk om je te mengen in het vervoer of te denken dat als Google maps verteld dat het 10 minuten rijden is, dat je er dan ook daadwerkelijk bent.

Nou is tijds inschatting hier sowieso wel een dingetje. We maken hier van 'we gaan over 15 minuten weg' altijd maar 'we doen de Vietnamese 15'. Dit veranderd dan meestal in 25/ 30 minuten. Zo ook met vluchten, nog geen enkele vlucht is op tijd geweest. Late due to late arrival, late due to technical reasons, late due to storm and heavy rainfall. Het kan allemaal.

Terug naar Ho Chi Minh, vrijdag een trip gedaan naar een national park waar we onder andere krokodillen konden voeren en de uitkijk toren konden beklimmen. 's Avonds met Natallia en Lea naar restaurant Tandoor geweest, mocht je ooit in Ho Chi Minh zijn en opzoeken zijn naar een goed restaurant is dit zeker een aanrader. Een super mooi restaurant met heerlijk Indiaas eten en super vriendelijk personeel, jummie!

Zaterdag ochtend vroeg de bus in voor een rit van 4 uur naar Can Tho. Daar aangekomen gelijk een boottrip geboekt voor de volgende ochtend om 05:00 om de Mekong Delta te bekijken. Volgens Google een drukke en volle markt op het water met allemaal fruit en andere etenswaren. Maar Google had ons voor de gek gehouden.. Het was leuk om te zien maar druk en vol was het helaas niet. Een grote toeristische happening met allemaal grote boten met oranje zwemvesten die je uitzicht er niet mooier op maken. Rond gevaren over de Delta, hier en daar wat stops gemaakt en rond 12:00 weer bij het hotel. Even opgefrist en alles bij elkaar verzameld want om 13:00 moesten we weer 4 uur in de bus terug naar Ho Chi Minh voor onze vlucht. Die uiteraard vertraagd was.

Maandag en dinsdag weer in de Peace Village geweest, het project wat ik toch wel het meest ga missen voorspel ik zo. Inmiddels grote vriendjes geworden met Tu, een jongetje die in het begin erg verlegen was en liever met een bocht om je heen liep maar inmiddels zodra hij de auto hoort naar buiten rent om iedereen geen zig-zagt en met z'n armen wijd op me af rent om opgetild en geknuffeld te worden.
Bij aankomst in de babykamer verrast door een nieuw gevuld bedje. Een echte mini, sinds de zaterdag daarvoor in de Peace Village. Deze maandag was het 24 oktober 2016, het kindje nog zonder naam was geboren op 16 oktober 2016. Afgestaan aan de poort van de Peace Village, maar 8 dagen oud, nog zo klein en kwetsbaar.

Woensdag en donderdag ochtend de laatste keer les geven aan grade 1, 4 en 5 op de Hoang Sa School met Natallia want zij ging naar huis gisteren (zaterdag). Allerlei dansjes en optredens van de kinderen als afscheid en knuffels en veeeel foto's, super lief en leuk!
Woensdagavond met Natallia onze twee Vietnamese huisgenoten, Ly en Nuong, mee genomen naar een Seafood restaurant bij het strand. Bakken vol met allerlei soorten vis die we uit het water konden kiezen. Super lekker en vers!

Donderdag middag weer in de Red Cross geweest waar het een stuk rustiger was nadat er twee kindjes geadopteerd zijn.
Vrijdagochtend het Social Support Centre, toch wel het minst leuke project. Kinderen met een handicap of beperking die de hele dag liggen en verder niks kunnen of vast gebonden liggen op een bed omdat ze er anders af vallen.

Vrijdagavond met de vrijwilligers naar de Sky Bar geweest op de 36e verdieping, een super mooi uitzicht!
Zaterdag (gisteren) Natallia haar laatste dag. Lekker naar het strand geweest en bijgekomen van alle avonturen. Nu, zondagochtend 8:45, een rustige ochtend en lekker even niks doen.

Het gisteren avond met Ly over de wintertijd gehad, iets wat hier onbekend is. Ik werd vol ongeloof aangekeken toen ik zei dat de klok een uur terug ging afgelopen nacht.
"Wie doet dat dan? Doet de gemeente dat? Hoezo zetten jullie de klok terug? Je kan de tijd toch helemaal niet veranderen!?"
Tja ehm, waarom? Dat is gewoon zo bij ons. Dat doen we gewoon zelf.
Ze had al veel dingen gehoord uit andere culturen maar dat wij de tijd veranderen was toch wel heel gek. "Wij veranderen ons lichaam, ons leven en onszelf maar, de tijd en de klok is iets wat je niet kan veranderen, dat staat vast en blijft altijd hetzelfde. Wij komen alleen aan de klok en de tijd als de batterij leeg is, maar anders niet hoor" aldus Ly.

Oorspronkelijk was mijn plan om tot en met 28 oktober te blijven bij Volunteer Vietnam, nu zul je wel denken, dat was vrijdag. Dat klopt inderdaad, maar zoals je misschien wel leest in mijn verhalen wil ik hier nog helemaal niet weg dus heb ik besloten tot en met 10 november hier te blijven. Komende vrijdag de 4e komen er 11 Australiërs meedraaien op de projecten en word de groep weer uitgebreid.

Na 10 november, want mijn terugvlucht is pas de 22e, ga ik nog 12 dagen rondreizen door Myanmar.

Ze zeggen; time flies when you are having fun, dat is zeker een uitspraak die van toepassing is op het vrijwilligerswerk project van Volunteer Vietnam! Alles gaat veel te snel en de tijd vliegt voorbij, want ook ik moet al bijna afscheid nemen.